آیت‌الله میلانی میان فقاهت و زندگی مردم پیوند برقرار کرد

دکتر محمد غفوری، مدیرگروه اهل‌بیت پژوهی در عرصه بین‌الملل و پژوهشکده بین‌المللی امام رضا (ع) جامعةالمصطفی خراسان، در گفت‌و‌گو با خبرنگار آستان نیوز، ضمن قدردانی از برگزارکنندگان کنگره بزرگداشت آیت‌الله میلانی، مهم‌ترین وظیفه این رویداد را جبران غفلت‌های علمی و معرفتی از این شخصیت عظیم‌الشأن دانست و خواستار برنامه‌ریزی برای یک رویکرد پژوهشی مستمر در حوزه آثار و اندیشه‌های ایشان شد.

وی در بخش نخست سخنان خود، رشد علمی آیت‌الله میلانی را در بستر تربیت اساتید تراز اولی، چون آیات عظام نائینی، غروی و عربی علوی اصفهانی دانست و تأکید کرد: تضارب آرا و مکاتبات علمی ایشان با مراجع هم‌تراز، نشانه‌ای از جایگاه گفت‌وگومحور و عقلانی این مرجع بزرگ است.

عالم گفت‌و‌گو و تعامل در حوزه علمیه

به گفته این پژوهشگر، آیت‌الله میلانی نه یک فقیه منزوی، بلکه عالمی درگیر در مباحثات جدی علمی بود که با روحیه‌ای نقادانه و فروتنانه در تصحیح و تعامل علمی حضور داشت.

وی افزود: همکاری‌های علمی ایشان در تصحیح متون و مباحثات نظری، گواه آن است که عمق علمی آیت‌الله میلانی او را از هرگونه خودستایی به‌دور نگه داشته بود و ایشان را به الگویی زنده برای تعامل سازنده در حوزه تبدیل کرده است.

احیای میراث فقهی و تفسیری؛ نیاز امروز حوزه

دکتر غفوری با انتقاد از کم‌توجهی به آثار فقهی و تفسیری آیت‌الله میلانی گفت: میراث اصولی و تفسیری ایشان به‌اندازه کافی مورد تحقیق و تدوین قرار نگرفته است و احیای تقریرات و آثار درسی آن مرحوم می‌تواند خلأ‌های مهمی را در ادبیات فقهی معاصر پر کند.

مدیرگروه اهل‌بیت پژوهی جامعةالمصطفی خراسان، همچنین بر نقش تحول‌آفرین آیت‌الله میلانی در حوزه علمیه خراسان تأکید کرد و گفت: ایشان توانستند میان علم و معنویت پیوندی عمیق ایجاد کنند و با نگاهی روزآمد، حوزه سنتی را به سمت پویایی و حضور اجتماعی سوق دهند.

دکتر غفوری، بُعد مردمی و زیست اجتماعی آیت‌الله میلانی را از ویژگی‌های کمتر بررسی‌شده شخصیت ایشان دانست و خاطرنشان کرد: آیت‌الله میلانی عالمی بود که در میان مردم زیست و میان فقاهت محض و زندگی اجتماعی پیوندی ناگسستنی برقرار ساخت.

وی افزود: در کنار این جنبه مردمی، ابعاد فلسفی و اخلاقی ایشان نیز نیازمند توجه و تحلیل جدی است تا سیمای کامل این مرجع بزرگ در ساحت علم، اخلاق و اجتماع ترسیم شود.