مسجد گوهرشاد، یکی از باشکوهترین بناهای تاریخی و مذهبی حرم امام رضا (ع)، واقع در بخش جنوبی بقعه منوره قرار دارد. این مسجد با ابعاد تقریبی ۵۲ در ۵۶ متر، شامل چهار ایوان اصلی، هفت شبستان و شش ورودی است و از شمال به دارالسیاده و دارالحفاظ، از شرق به رواق امامخمینی (ره)، از جنوب به صحن قدس و از غرب به بست شیخ بهایی محدود میشود.
نام این مسجد برگرفته از بانی آن، گوهرشاد خاتون دختر امیر غیاثالدین ترخان و همسر شاهرخ تیموری است. بنای مسجد توسط معمار برجسته دوره تیموری، قوامالدین بن زینالدین شیرازی، با آجر، گچ و شیوه معماری اسلامی، از سال ۸۱۸ قمری آغاز و در سال ۸۲۱ قمری تکمیل شد.
ایوان مقصوره در ضلع جنوبی، بزرگترین ایوان مسجد است و گنبد مرتفع مسجد نیز بر فراز آن قرار دارد. ایوان شمالی یا ایوان دارالسیاده مقابل ایوان مقصوره قرار گرفته و مسجد را به رواق دارالسیاده و سپس روضه منوره متصل میکند. ایوان شرقی به رواق امام خمینی (ره) و ایوان غربی از طریق درب سنگی به بست شیخ بهایی راه دارد.
در سمت راست محراب ایوان مقصوره، منبر تاریخی مسجد قرار گرفته که بهاحتمال قوی همزمان با بنای مسجد ساخته شده است. این منبر که در دوره قاجار «منبر صاحبشاه» و امروز «منبر صاحبالزمان» نامیده میشود، بدون استفاده از میخ و با چوب گردو و گلابی ساخته شده است. ارتفاع آن نزدیک به ۸ متر و دارای چهارده پله است.
مسجد گوهرشاد در تاریخ معاصر ایران نقشی مهم بر عهده داشته است. واقعه مسجد گوهرشاد (قیام مردمی علیه قانون تغییر لباس در دوره رضاخان) بهعنوان یکی از رویدادهای تلخ و اثرگذار تاریخ ایران، موجب شهرت و اهمیت سیاسی و فرهنگی این مسجد در دوران معاصر شد.
ترکیب شکوه معماری، کاشیکاریهای نفیس، تزئینات هنری و جایگاه مذهبی، مسجد گوهرشاد را به یکی از مهمترین جاذبههای مذهبی، تاریخی و فرهنگی مشهد تبدیل کرده است؛ مکانی که همواره مورد توجه پژوهشگران، گردشگران و زائران امام رضا (ع) قرار دارد.
در صفحه «مسجد گوهرشاد» در پایگاه آستاننیوز نیز مجموعهای از اخبار، گزارشها و محتوای تصویری مرتبط با برنامهها، مراسمها و فعالیتهای این مکان مقدس برای مخاطبان منتشر شده است.