اینجا فوج فوج جمعیت است که جای جای رواق زیبای امام خمینی(ره) نشسته است. آنقدر آمده اند که جای سوزن انداختن نیست. انگار نیاز مناجات شبانه و خلوتی ناپیدا میان جمعی شب زنده دار و صاحب دل، حدیث حاجت روایی شده است. 
نوای پرسوز و دل نشین مناجات خوانی حاج محمود کریمی هم جمع این بهانه‌ها را برای حضور جمع‌تر کرده است تا ۳۰ شب از لحظه‌های ابتدایی هر شبانه روز این ایام و این ماه مبارک خاص تر از همیشه به خلوت دل و دلدار بگذرد.
در میان جمعیت انبوه زائران، حاج محمود باب امشب را به یاد حسنین(ع) گشوده است.
«ای به مزارت درود، صلح تو کمتر نبود از نفس کربلا، یا حسن ابن علی...»
ذاکر اهل بیت، روضه کربلا و سیدالشهدا(ع) را به همراه روایتی زیبا و با همراهی مرثیه شهادت امام حسن(ع) در هم آمیخته است. دل‌های آماده یک سو به کربلا رفته و دیگر سو اشک ریزان مظلومیت کریم اهل بیت است.
قصه چشم‌های گریانی در میان است که روایت میهمان نوازی امام حسن(ع) را به اشک نشسته است. شب پنجم رمضان است و قصه مظلومیت، بزم اشک است و شیدایی حسنین(ع)
 

حدیث نفس و طلب العفو
دقایقی از شروع مناجات خوانی گذشته و حالا دل‌ها آماده بزم شیدایی شده است. دست ها رو به آسمان است...
«الهی العفو، الهی العفو، الهی العفو...»
حاج محمود دعای ابوحمزه ثمالی را پرسوز و گداز آغاز می کند...
میان سطور پر معنای دعا، حدیث نفس بندگی را هم روایت می کند و اشک نیاز و ندامت است که جاری است...
«العفو، العفو، العفو سیدی...»
ندای همه حاضران است که یک‌صدا و با تضرع شنیده می‌شود.
فراز دعا یک به یک روایت می شود، سرها یا در گریبان است، چشم ها به پهنه صورت اشک ریزان و دست ها رو به آسمان، استمدادگر و سائل عنایت...

«... سَتَّارُ الْعُيُوبِ، غَفَّارُ الذُّنُوبِ، عَلَّامُ الْغُيُوبِ، تَسْتُرُ الذَّنْبَ بِكَرَمِكَ، وَتُؤَخِّرُ الْعُقُوبَةَ بِحِلْمِكَ ...
... پوشنده عیب‌ها، آمرزنده گناهان، دانای نهان‌ها، گناه را با بزرگواری‌ات می‌پوشانی و کیفر را با بردباری‌ات به تأخیر می‌اندازی ... »
باید خدا را به بزرگی اش، به کرامتش، به نیکی اش قسم داد تا درگذرد از معاصی ما، نگاهی دوباره به بنده گنهکارش بیندازد.
"... أَنْتَ الْمُحْسِنُ وَنَحْنُ الْمُسِيئُونَ فَتَجاوَزْ يَا رَبِّ عَنْ قَبِيحِ مَا عِنْدَنا بِجَمِيلِ مَا عِنْدَكَ، وَأَىُّ جَهْلٍ يَا رَبِّ لَايَسَعُهُ جُودُكَ ...
... تو نیکوکاری و ما بدکارانیم، به زیبایی آنچه نزد توست از زشتی آنچه پیش ماست درگذر، پروردگارا، کدام جهلی است که جود تو گنجایش آن را نداشته باشد ..."
 

قصه بندگی و عنایت
چه طراوت کم نظیری از نیاز و نگاه جریان یافته، نیاز بنده و نگاه معبود. سعادتی است حضور میان جمع عشاقی که خویش را در رودخانه زلال بندگی گم کرده اند و چشم به صید دل معبود و افتادن به تور بندگی الهی دارند.
حاج محمود به فراز انتهای دعا رسیده است و لرزش دل ها به اوج رسیده است.
"اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ إِيماناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبِى، وَيَقِيناً صادِقاً حَتَّىٰ أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ يُصِيبَنِى إِلّا مَا كَتَبْتَ لِى، وَرَضِّنِى مِنَ الْعَيْشِ بِمَا قَسَمْتَ لِى، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.خدایا ایمانی از تو می‌خواهم که دلم آن را لمس کند و باور صادقانه‌ای که بدانم هرگز چیزی به من نمی‌رسد، مگر آنچه تو برایم مقدّر کردی و مرا از زندگی به آنچه نصیبم فرمودی خشنود بدار، ای مهربان‌ترین مهربانان." 

حرم امام رضا(ع) چیز دیگری است
دعا به پایان رسیده و آقای علمداری بیرون از رواق در انتظار آمدن همسر و دختر جوانش منتظر است. 
او که خودش خادم حرم شاهچراغ است، بعد از وقفه ای ۴ ساله به اتفاق خانواده به زیارت آمده است، در مورد مراسم دعای امشب می گوید: خیلی وقت بود که مثل امشب و اینجا دچار دلشکستگی نشده بودم. حاجتی دارم که باید اینجا و با امام رضا(ع) در میان می گذاشتم.
او ادامه می دهد: یک ساعت مانده به شروع دعا از یکی از خادمان حرم شنیدم دعای ابوحمزه ثمالی در رواق امام برگزار می شود. مشتاق شدیم بمانیم، به ویژه اینکه حاج محمود کریمی هم ذاکر دعا بود. خدا را شکر لذت بردیم. اینجا در حرم، دعا و زیارت بیشتر و بهتر از هر جای  دیگر لذت دارد. اصلا حرم امام رضا(ع) چیز دیگری است.
 

رسم همسایگی
داوود، سهیل و محمدرضا سه یار دبستانی هستند که از دوران ابتدایی تا دانشگاه با هم هستند. برنامه هفتگی دارند برای زیارت حرم و برنامه مناجات خوانی را هم از قبل اطلاع داشتند. داوود می گوید: نیازی نیست که حاجتی داشته باشیم.
همین که بتوانیم در حرم باشیم و اینجا دعا را برگزار کنیم سعادتی است برای خودش. خوشبختانه و به لطف عنایت آقا. همسایگان بدی نیستیم و حداقل هفته ای یک بار به اتفاق به حرم می آییم.
سهیل هم حرف های او را تایید می کند و ادامه می دهد: حضور امشب ما هم بی ارتباط به حضور حاج محمود کریمی نیست و خیلی هم صفا کردیم با صدای ایشان.
 

حال خوب،‌ زیارت خوب
خانم سیاوشانی هم دیگر زائر مشهدی است که امشب به تنهایی برای مناجات خوانی در حرم حاضر شده است.
او می گوید: هر زیارتی با حضور هر مداحی دلچسب است. همین که در قطعه ای آسمانی از زمین حضور داشته باشیم کفایت است و لطف امام رضا(ع) برای دعوت ما.