۱۴۰۲-۰۱-۱۲

یادداشت/ انقلاب اسلامی و راهبرد رضوی "احیای امر امامت"

غلامرضا بنی اسدی: انقلاب اسلامی را فرزند حرم باید خواند. نهضتی که فلسفه اش، احیای امر امامت بود. همان که در کلام راهنما و افق گشای امام رضا(ع) می خوانیم؛ "رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا اَحیا اَمْرَنا … یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ، فَاِنَّ النّاسَلَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا؛ رحمت خدا بر بنده ای که امر ما را زنده کند، دانش های ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایی های سخنان ما را می دانستند از ما پیروی می کردند."

برای این فلسفه حیات بخش بود که مردمان چون قطره به هم پیوستند و دریا ساختند تا ساختار باطل را برهم زنند. می خواستند بنیادی نو به پا کنند که با جانمایه فرهنگ امامت، امت را به سوی فلاح و رستگاری تمام ساحتی هدایت کند.
در این هندسه حتما "حرم" کانون بود. این که امام انقلاب به صراحت فرمودند: "اصلا مرکز ایران، آستان قدس رضوی است"، نه تعارف که بیان معرفتی یک واقعیتِ مشحون از حقیقت بود. عشق به این آستان مقدس در کلام امام موج می زد آنجا که عاشقانه سخن می گویند به این بیان: "ما امیدواریم که همه ما را خداوند از خدمتگزاران آستان قدس رضوی- سلام الله علیه- قرار بدهد. و شماها چقدر خوشبخت هستید که در آن آستان زندگی می‏ کنید." خوشبختی هم معنای اعلایش همین است. همین که اهل حرم باشیم. دستی که تکان می دهیم به کار، نتیجه اش در این حریم باشد. خدمت اینجا، شکوه آفرین است. بزرگترین خدمت که می تواند جهانی را به نور کشد، همان است که در کلام امام رضا(ع) برای ما ترسیم شده است؛ احیای امر امامت. همان که جانمایه انقلاب و فلسفه ایجاد نهضت خواندیم.
همین را باید "علتِ مبقیه" نهضت هم بدانیم. بدانیم که بهترین شیوه نگهداری از انقلاب،"یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ" است. دنیا که زیبایی کلام امامت را در رفتار ما ببیند، نگاهش روشن و قلبش کانون صدور انقلاب خواهد شد. کانونی که باز خود بتواند در فرایند صدور انقلاب، نقطه آغازین شود. باری، همه چیز اینجاست. اینجا در حرم. همان طور که امام خمینی(ره) تاکید کردند: " همه نیروها، همه قدرت ها در هر جا هستند، محتاج به توجه خاص حضرت رضا- سلام اللَّه علیه- هستند." این توجه هم در امتداد بندگی خدا معنا می یابد. به این مهم باید حتما توجه کنیم. امام رضا (ع) خود چنین هشدار می دهند و هوشیار می کنند که؛ "من کان منا و لم یطع الله فلیس منا؛ هر کس خودش را از ما بداند و خدا را اطاعت نکند از ما نیست." کسانی نسبت شان با امام برقرار است که در اطاعت از خدا بکوشند و از عبادت به ساحت رفیع عبودیت راه بگشایند. ادامه انقلاب هم تنها در مسیر عبودیت تحقق می یابد.
برون رفتن از این صراط مستقیم، راه به بیراهه ضدانقلاب گره می زند. اینان را هم به این آستان، نسبتی نمی تواند باشد. آری، همان طور که مستند به حدیث نبوی " أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ اَلْأُمَّةِ" نسبت ما به امامت و ولایت، فرزند- پدری است، رابطه انقلاب اسلامی با فرهنگ رضوی نیز "بنوت" است. انقلاب فرزند این مکتب و حرم است. فلسفه آن نیز احیای امر امامت. در این هندسه است که نسبت ها در تعریف درست خود دوام می یابند.

برچسب ها: