عرض ارادت شاعرانه به امام رئوف(ع) در مشهدمقدس / ما زائر این ضریح و گنبد ماندیم

به گزارش آستان‌نیوز، شب شعر ارادت رضوی با حضور جمعی از استادان و شاعران ملی، یکشنبه 30 اردیبهشت 1403 و همزمان با شب ولادت باسعادت امام هشتم(ع) در سالن فردوسی کتابخانه عمومی قلم در مشهد برپا شد. 
این شب شعر با توجه به انتشار خبر حادثه برای بالگرد حامل رئیس جمهور و همراهانشان با حال و هوای متفاوتی نسبت به دیگر محافل ادبی شعر آیینی همراه بود و شاعران ضمن دعای خیر و آرزوی سلامتی برای «خادم الرضا» رئیس جمهور مردمی و همراهانشان، شعرهای خود را در قالب‌های مختلف همچون رباعی و غزل به پیشگاه ائمه معصومین(ع) به ویژه حضرت رضا(ع) تقدیم کردند. 
جواد اسلامی، میلاد عرفان‌پور، عاطفه سادات موسوی، محمدکاظم کاظمی، علی اصغر داوری، عباس صادقی وزین، مسعود یوسف‌پور، فاطمه عارف‌نژاد، استاد غلامرضا سازگار، محمود اکرامی‌فر، استاد جواد محقق، بهمن صباغ‌زاده، سعید سلیمان‌پور، جواد بنی‌اسدی، مولوی نعیمی از افغانستان، یوسف سعیدی شرهانی و استاد محمدتقی فتوت، به ترتیب شعرهای خود را در این مراسم خواندند. محمدجواد شرافت نیز به عنوان مجری برنامه در این محفل ادبی حضور داشت.
همچنین در این مراسم از استاد فتوت، بنی‌اسدی و ظهوریان؛ سه شاعر پیشکسوت و جوان کشور به پاس تلاش‌هایشان در نشر معارف رضوی تجلیل شد. پخش نماهنگ‌های رضوی و کلیپ‌هایی از برگزاری جشنواره‌های شعر رضوی، از دیگر برنامه‌های این مراسم بود. 

در ادامه منتخبی از این شعرهای رضوی را مرور می‌کنیم: 
«یک بار نشد بوسه بچینیم تو را 
با اشک به صحبت بنشینیم تو را
ما زائر این ضریح و گنبد ماندیم
یکبار نشد خوب ببینیم تو را».
«از اشک زلال صبحدم ممنونم
از همسفرم، جناب غم ممنونم
تا زائر تو شوم شکسته است مرا
از آینه کاری حرم ممنونم». 
میلاد عرفان‌پور
 

«... کنار درب ورودی صحن آزادی
 نظر به منظره دل بخواه می‌کردیم
 هنوز یک دو سه شب مانده بود و ما هر شب
به نام شعر تو دفتر سیاه می‌کردیم
حساب کردن لطفت همیشه شیرین بود
اگرچه در عددش اشتباه می‌کردیم 
میان صحن تو روییده است، پس گُل کرد
حسادتی که به حال گیاه می‌کردیم
دم از سیاهی اعمال ما نزن، ای کاش 
در آستان تو شرم از گناه می‌کردیم...».
عاطفه سادات موسوی
 

«... شب از دل کلماتم جوانه زد دستی
و هشت شاخه شب‌بو کشید، عاشق شد
کشید دشتی و صیاد در کمینی را
به صید در پی آهو کشید، عاشق شد
و باد لای ورق‌ها وزید آهو را 
به تاخت برده به هر سو کشید، عاشق شد
چه نقشه بود بر آن سنگفرش این‌که نسیم
وزید صحن تو را بو کشید، عاشق شد
که خادمت شد و با بال‌های نازک خویش
به هر چه خاک که جارو کشید، عاشق شد...».
علی اصغر داوری
 

«چنان بخوانم غزل که دعبل
 زبان به تحسین من گشاید
پیاله در دست، مست و حیران 
 به سعی دندان، کفن گشاید
به پادشاهی زند دلم رو
 که شد عبایش پناه آهو
دمادم از چین پرچم او
نسیم مُشک خُتن گشاید
بهار هر لحظه سینه چاکش
به خود بپیچد خمار تاکش
گل از شعف در حریم پاکش
به ذکر او پیرهن گشاید...»
مسعود یوسف‌پور
 

 «شبیه مسجد و منبر، کبوترخانه هم داری
کنارت عین حامی، خادم فرزانه هم داری
برای ایل دریادل، هزاران سفره اقیانوس
برای قُمری گنجشک روزی، دانه هم داری
نه تنها چین آهو را نوازش می‌کندت دستت
که سِری با خیال نازک پروانه هم داری
فقط آیینه نه، با سنگ‌ها هم مهربانی تو
میان زائران عاقلت، دیوانه هم داری...». 
فاطمه عارف‌نژاد
 

 « تو تا اشاره نکردی، زمین اداره نشد
بدون خنده تو، شب پُر از ستاره نشد
کسی که چشم امیدش همیشه سوی تو بود
به هیچ غائله محتاج راه چاره نشد
دلی که دست تو داد اختیار کارش را
اسیر شک و پریشان استخاره نشد
همیشه و همه جا پای کارمان بودی
اگر رسید به مویی و باز پاره نشد
بیان لطف کریمانه‌ات کنایه نخواست
به این دلیل غزل وقف استعاره نشد...». 
جواد بنی‌اسدی
 

شایان ذکر است، مؤسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی علاوه‌بر اجرای برنامه‌های متنوع ادبی و هنری با محوریت مکتب هنر رضوی، در برگزاری ویژه برنامه‌هایی همچون شب شعر در طول سال به ویژه مناسبت‌های ملی و مذهبی نیز به عنوان متولی یا نهاد همکار فعالیت دارد.